موفقیت در کسب و کار مستلزم استراتژی متفکرانه ای است که به طرحی موثر اجرا می شود. مدیریت سازمانی فرایند هدایت یک شرکت و استفاده موثر یا کنترل دارایی ها و منابع آن است. مدیریت سازمانی فراتر از ساختار شرکتی است. این امر مستلزم آن است که رهبران روش هایی برای حل مسائل و توسعه راه حل هایی داشته باشند که به کسب و کار کمک می کند تا به اهداف و چشم انداز مورد نظر خود نزدیک شود.
تعریف مدیریت سازمان
مدیریت تشریفات سازمانی ترکیبی از بسیاری از اجزای رهبری در یک شرکت است. از ساختار واقعی شرکت برای جمع آوری اطلاعات برای تجزیه و تحلیل آن استفاده می شود. این تجزیه و تحلیل سپس برای توسعه استراتژی هایی استفاده می شود که سپس از طریق جلسات ، آموزش و ارتقاء اجرا و اجرا می شود. هر کسب و کاری از مدیریت سازمانی به شیوه ای متفاوت استفاده می کند که بر اساس نیازهای منحصر به فرد کسب و کار است.
پس از اجرای برنامه ، مدیریت سازمان باید فعالیتها را بسته به نتایج نظارت و تنظیم کند. اگر شرکتی قادر به تغییر بر اساس بازخورد نباشد ، مدیریت سازمانی آن کامل نیست. باید یک حلقه کامل از بازخورد وجود داشته باشد که استراتژی های سیال را از بالا تعیین کرده و به عمیق ترین کانال های شرکت تفویض شود که در آن نتایج عملکرد باید به رهبری اطلاع دهد در صورت موفقیت استراتژی ها.
هدف مدیریت سازمانی استفاده از سطوح مختلف رهبری شرکت در سلسله مراتب رهبری برای تعیین اهداف ، نظارت بر نتایج و ایجاد یک شرکت قوی تر است. استراتژی ها ممکن است شامل آموزش کارکنان ، استراتژی های تبلیغاتی ، کارآیی عملیات یا هر جنبه دیگری از شرکت باشد.
ساختار سازمانی در مقابل طراحی سازمانی
ساختار سازمانی و طراحی سازمانی اصطلاحات مشابهی هستند اما قابل تعویض نیستند. هر دو به عنوان اجزای مدیریت کلی سازمان. ساختار سازمانی شیوه ای است که سلسله مراتب شرکت تعیین شده است. این ممکن است یک نمودار جریان با مدیرعامل در بالا و معاونان مختلف رئیس جمهور و مدیران عملیاتی زیر نظر او باشد. تحت آن ممکن است مدیران شعبه و سایر مدیران بخش با افرادی که کار را در زیر انجام می دهند ، حضور داشته باشند. در حالی که مشتقات این نوع استاندارد از ساختار سازمانی خطی وجود دارد ، این ایده باقی می ماند: ساختار به این معناست که چه کسی به چه کسی گزارش می دهد. این زنجیره فرمان است.
طراحی سازمانی نحوه عملکرد زنجیره فرمان با فرایندها و رویه ها را توضیح می دهد. یک طرح است. سازمان ممکن است جریان اطلاعات را بر اساس ایمیل یا مکاتبات یادداشت اجرا کند. ممکن است اطلاعات به یکی از مقامات برتر برسد و سپس خلاصه و منتشر شود ، در حالی که در طرح سازمانی دیگر ممکن است گزارش مشابه به چهار یا پنج نفر در زنجیره بالای او برسد. تمام وظایف و عملکردهای همه موقعیت ها در هر سطح از ساختار سازمانی را مرور و فهرست بندی می کند ، سپس این موارد را گروه بندی کرده و یک جریان کاری برای کارآیی کل شرکت تعیین می کند.
مدیران سطوح پایین اغلب روشهای خاصی برای طراحی بخشهای خود دارند که در آن بخش کار می کنند. یک واحد حسابداری ممکن است ویژگی بررسی و توازن را طراحی کند که در آن اعضای تیم گزارش را قبل از ارسال برای دریافت بازخورد و بررسی صحت ، در یک تیم به اشتراک بگذارند. همچنین ممکن است طراحی سطح بالاتری وجود داشته باشد که از بالا به پایین اجرا شود. این می تواند به سادگی کارت های حقوق و دستمزد باشد که باید در یک مهلت مشخص ارسال شوند تا به موقع پردازش شوند.
اهمیت مدیریت سازمانی
یک کسب و کار باید بر ایجاد مدیریت جامع سازمانی برای ایجاد شرکتی که دستیابی به اهداف را به وضوح دنبال می کند ، اولویت دهد. رهبران کسب و کار باید اهداف شرکت را روشن کرده و فرآیندها و رویه ها را پیاده کنند و مایل به نظارت و تنظیم بر اساس بازخوردهای مهم هستند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، زیردستان نحوه انجام وظایف را روشن می کنند. این امر باعث ایجاد تعادل در شرکت می شود که به آن اجازه می دهد در صورت نیاز در شرایط متغیر محیطی سازگار شود. همچنین به کارکنان شرکت این امکان را می دهد تا ایده هایی را از سطح تولید یا خدمات اولیه ارائه دهند که داده های خام مورد نیاز برای بهبود امور را به مدیران ارشد ارائه می دهد.
شرکت هایی که بر جزئیات و نحوه اجرای صحیح آنها تاکید می کنند اما مایل به پذیرش بازخورد هستند ، شرکتی است که برای موفقیت در نظر گرفته شده است زیرا از منابع بهینه استفاده می کند. مدیران ارشد که بدون در نظر گرفتن آنچه که افراد خط مونتاژ می دانند در حباب زندگی می کنند ، شرکت را در برابر خطاها و مشکلات آسیب پذیر می کند. این بدان معناست که ممکن است شرکت فرصت هایی را برای نوآوری از دست بدهد که باعث می شود در معرض رقبای نوآور قرار گیرد. سوء مدیریت
بهترین عطرهای دیور زنانه و مردانه